بررسی-ادبیات-جنایی،-معمایی-و-پلیسی-در-ادبیات-ایران-و-جهان
وبینار بررسی-ادبیات-جنایی،-معمایی-و-پلیسی-در-ادبیات-ایران-و-جهان

نشست تخصصی بررسی ادبیات جنایی، معمایی و پلیسی

ایده این نشست از این سوال شکل گرفت که آیا رد پایی از ادبیات جنایی، معمایی و پلیسی در ادبیات کلاسیک ایران وجود دارد؟
برای رسیدن به پاسخ این پرسش از کاوه میرعباسی، مترجم و نویسنده و محسن حکیم معانی، نویسنده و پژوهشگر خواستیم ما را یاری کنند.

وبینار بررسی ردپای ادبیات پلیسی، جنایی و معمایی در آثار کلاسیک ایران با همکاری نگارخانه شمیس برگزار شد.

در این نشست ابتدا تاریخچه این ژانر در ادبیات و سینمای جهان بررسی شد و پس از آن ردپای آن در آثار کلاسیک شرقی و ایرانی مورد بررسی قرار گرفت.

در ابتدای نشست کاوه میرعباسی به نخستین نمونه‌های این ژانر در تاریخ بشری اشاره کرد و البته به این موضوع اشاره کرد که این ژانر رسما از نیمه‌های قرن نوزدهم در ادبیات اروپا بروز و ظهور یافت و در سال ۱۸۴۱ با آثار ادگار آلن پو به‌طور رسمی شناخته شد اما پیش از آن نیز ردپایی از این ژانر در ادبیات کهن وجود داشته که بعدها به آن پرداخته شد.

سپس به بررسی آثار سینمایی تولید شده در این ژانر پرداخت. نیمه دوم نشست به بررسی نمونه‌های داستانی شرقی و ایرانی نظیر داستان امیرارسلان نامدار و هزار و یک شب و قصه‌هایی در تورات و قرآن اختصاص یافت.

مباحث مطرح شده در نشست در ویدئوی زیر به صورت کامل در دسترس است.

 

 

ارسال یک پاسخ

لطفا دیدگاه خود را وارد کنید!
لطفا نام خود را در اینجا وارد کنید