جلسه دیدار با مصطفی مستور و گفت‌و‌گو پیرامون نمایشنامه “فرضیه زمین مسطح” روز یکشنبه سی بهمن ۱۴۰۱ در محل مجموعه فرهنگان فرشته برگزار شد. در این جلسه علاوه ابتدا درباره لزوم برگزاری نشت‌های ادبی و تاثیر آن بر فضای عمومی جامعه صحبت شد.

پس از آن مصطفی مستور درباره رویکردش در نویسندگی و دغدغه‌هایی که او را به نوشتن وامی‌دارد صحبت کرد و از خطاهایی که موجب قطع ارتباط نویسنده و مخاطب می‌شود صحبت کرد.

در ادامه مستور درباره رویکردش به اقلیم و بایدها و نبایدهای نوشتن بر پایه اقلیمی که نویسنده متعلق به آن است صحبت کرد.

پس از آن آهو امیرصمیمی، نمایشنامه نویس و کارگردان تئاتر از مصطفی مستور پرسید که در قامت یک داستان‌نویس چرا به سراغ نمایشنامه رفته و قالب نمایشنامه را برای گفتن برگزیده است. پس از آن دو نمایشنامه دیگرِ مستور، “دویدن در میدان تاریک مین” و “پیاده‌روی در ماه” نیز هرچند مختصر مورد بررسی قرار گرفتند.

در این جلسه که با مشارکت حضار برگزار شد نویسنده آثاری چون “عشق روی پیاده‌رو”، “روی ماه خداوند را ببوس”، “من دانای کل هستم”، “عشق و چیزهای دیگر” و بسیاری آثار مهم داستانیِ دیگر به پرسش‌ها نیز پاسخ داد و درباره مباحث دیگری در حوزه داستان‌نویسی و شخصیت‌پردازی  از منظر خودش صحبت کرد.

ویدئوهای این جلسه به مرور در این صفحه منتشر خواهد شد.

درباره داستان‌نویسی

چرا نمایشنامه؟

اقلیم در داستان

فرضیه زمین مسطح

مقالات مرتبطبیشتر از این نویسنده

ارسال یک پاسخ

لطفا دیدگاه خود را وارد کنید!
لطفا نام خود را در اینجا وارد کنید